 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Пакіньма размовы.
Планэты выстройваюць крыж.
Анёл пралятае, няўважна губляючы пер’е.
І кожнага ноч ахінае – хто верыў, ня верыў.
Крыж зьзяе на небе.
А ты – у пакоі – маўчыш.
Апошняя кропля прымусіла ўпасьці пацір.
Далёкая хваля нахлыне калісьці на горад.
А нехта цалуе, рабуе, разумна гаворыць,
І ў «Атласе сьвету» старонкі працёрты да дзір.
Мы там не сустрэнемся, дзе апынёмся пасьля.
І нашы анёлы зьнясуць нас на розныя зоры.
І ў вокны вось-вось, як магільшчык,
пастукае мора.
Твар сонца закрыты.
Асьлеплая гіне зямля.
Зьвер з хваляў выходзіць.
А мы ўсё маўчым і маўчым.
У цёмнай кватэры, у цёмнай хвіліне зацьменьня,
Пакуль пераплавяцца ў цемру адзіную цені.
Архангел чакае.
І кроў у яго на мячы.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
